Endüktif yaklaşım anahtarı, demir ve demir içermeyen metallerle temas halindeyken farklı şekilde çalışır.
Endüktif yaklaşım anahtarı, dahili salınım devresi aracılığıyla ön yüzeyinde yüksek frekanslı bir manyetik alan oluşturur. Demirli metal, demirli bir metale yaklaştığında kolayca manyetize olur ve manyetizasyon işlemi, yüksek frekanslı bir manyetik alanın enerjisini emer.
Demirli metal yakınlık sensörüne yaklaştıkça, metal ne kadar manyetize olursa, yüksek frekanslı manyetik alandan o kadar fazla enerji emilir. Bu, içindeki salınım devresi üzerindeki yüke neden olur.
daha büyük ve daha büyük olmak için yakınlık anahtarı ve sonunda salınım devresi zayıflar veya durur.
Yakınlık sensörünün içindeki algılama devresi, salınımlı devrenin durumundaki değişiklikleri algılar, böylece çıkış durumunu değiştirir ve yakınlık anahtarının sinyal değerini 0'dan 1'e değiştirir.
Salınım devresinin demirli metalle temastan önceki ve sonraki dalga biçimi aşağıdaki şekilde görülebilir.
Demir içermeyen metaller (örneğin alüminyum, bakır vb.) endüktif bir yakınlık anahtarına yakın olduklarında, yüksek frekanslı bir manyetik alanın enerjisini emmezler. Tersine, bu tür metaller, yakınlık sensörü içindeki salınım devresinin frekansını da artırabilir. Dahili algılama devresi ayrıca, çıkış durumunu değiştiren bu değişikliği algılar, yakınlık anahtarının sinyal değerini 0'dan 1'e değiştirir.
Salınım devresinin demir dışı metallerle temastan önceki ve sonraki dalga biçimi aşağıdaki şemada görülebilir:
Tamamen, endüktif yaklaşım anahtarının çalışma prensibi burada tanıtılıyor, bizi izlemeye devam edelim!
